1058. rocznica Chrztu Polski - 14 kwietnia

Według opinii historyków Mieszko I
został ochrzczony w Wielką Sobotę roku 966,
która wypadała 14 kwietnia.
Miało to mieć miejsce w grodzie na wyspie Ostrów Lednicki w kaplicy pałacowej gdzie odnaleziono dwa zagłębienia o kształcie połówek krzyża, które pełniły rolę najstarszego basenu chrzcielnego na ziemiach polskich.
Był to strategicznie położony ośrodek obronny, siedziba księcia i dostojników państwowych i państwowe centrum kultu religijnego.
Była to osada Polan, którą Mieszko I rozbudował do imponujących rozmiarów. Polska przyjęła chrzest gdy Kościół w dużej mierze był jeszcze niepodzielony na prawosławie (1054 r.) i kościoły protestanckie (1517 r.).
Okrągła milenijna rocznica Chrztu Polski wypadła w 1966 roku, ale nie było wtedy dobrych okoliczności do świętowania tak ważnego wydarzenia dla Polski.
Dlatego w 1050. rocznicę nasz kraj przeżył obchody w jak najlepszy sposób i godnie uczcił to wielkie wydarzenie historyczne, religijne i polityczne Polski w centralnych obchodach w Ostrowie Lednickim, Gnieźnie i Poznaniu.
Był to czas dwóch wielkich aktów ogólnopolskich:
1. oddania Polski Matce Bożej na Jasnej Górze
2 i przyjęcia królowania Chrystusa na Łagiewnikach w Krakowie.

Elementem obchodów millenijnych był akt przyjęcia królowania Chrystusa i poddania się pod Jego Boską władzę, w podkrakowskich Łagiewnikach 19 listopada 2016 roku, w przeddzień uroczystości Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Jako jedną z bardzo ważnych form przygotowania do tego wydarzenia jest, zgodnie z wezwaniem biskupów, modlitwa o bezwzględną ochronę życia ludzkiego w naszej ojczyźnie.

- Około 820 r. Księstwo Morawskie zaczęło przekształcać się w silne państwo wielkomorawskie, które początkowo podbiło obszar Moraw i po pierwszych kilkunastu latach istnienia także tereny Bohemii, czyli tzw. „Czech właściwych”. Państwem tym rządziła lokalna dynastia. Pierwszym znanym z imienia władcą był Mojmir I, który w 831 przyjął chrzest z rąk Reginhara, biskupa Pasawy (Passau w Niemczech w Dolnej Bawarii).

- W 925 r. władca Czech Wacław I przyjął chrześcijaństwo z rąk wschodnich Franków.

- Książę Polan Mieszko I syn Siemomysła przyjął chrzest z Rzymu za przyczyną swojej małżonki Dobrawy (również często zwaną Dąbrówka, czes. Doubravka, ur. ok. 930-935 r.). Była księżniczką czeską z dynastii Przemyślidów a po ślubie z Mieszkiem I w 965 r. - księżną polską. Była córką księcia czeskiego Bolesława I Srogiego i siostrą Marii. W 967 r. urodził im się pierworodny syn, nazwany na cześć dziadka Bolesławem, późniejszy król Polski - Bolesław, zwany Chrobrym. Druga rodzi się córka Świętosława, która zostaje królową szwedzką (żoną Eryka Zwycięskiego) i norweską, a później duńską (wyjdzie za Swena Widłobrodego), określaną przez źródła skandynawskie imieniem Sygrydy-Storady. Historycy widzą pozytywny wpływ Dobrawy na losy państwa polskiego. Póki żyła, to stosunki polsko-czeskie układały się dobrze. Promowała kulturę i naukę łacińską. Przypuszczalnie z duchownych, sprowadzanych przez nią, utworzono kancelarię książęcą.  Po chrzcie Mieszka I zaczęli przybywać misjonarze m.in. z Irlandii, Włoch i Niemiec. Dobrawa żyła z Mieszkiem 12 lat i zmarła ok. 977 r. Źródła historyczne nie podają przyczyn jej śmierci.

- W 973 w stolicy Czech, Pradze powstało biskupstwo podległe arcybiskupowi niemieckiej Moguncji. W 990 Czechy prowadziły wojnę z Polską, w wyniku której utraciły Śląsk i być może Małopolskę.

- Wydarzenie chrztu jest oficjalnie uznane jako początek państwa polskiego. Chrzest wprowadził Polskę w prawie 1000-letnią chrześcijańską kulturę i cywilizację europejską. Jak opisał to obcy dziejopis w dokumencie Dagome iudex Mieszko I oddał państwo polskie pod opiekę papieża. Przez bezpośrednie poddanie papieżowi zagwarantaował Polsce niezależność od któregokolwiek cesarstwa również poddanemu papieżowi. Wraz z przyjęciem chrześciaństwa weszło też do Polski posługiwanie się pismem, a był to język Kościoła - łacina.

- W 1889 roku Jan Matejko tworzy obraz "Zaprowadzenie chrześcijańskwa Roku Pańskiego 965", którym rozpoczyna cykl swoich obrazów pt. "Dzieje cywilizacji w Polsce".

- Ten bezpośredni trwający 1000 lat związek podkreślał Prymas Tysiąclecia zawołaniem "Polonia semper fidelis" (Polska zawsze wierna). Odważne świadectwo w niełatwych czasach PRL-u złożyli katolicy w 1966 roku, w czasie obchodów milenijnych. Pomogła w tym dziewięcioletnia Wielka Nowenna, czyli program duszpasterski opracowany przez Sługę Bożego Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jej główne hasło rozbrzmiewa po dziś dzień w naszych uszach: „Wierność Bogu, Krzyżowi, Ewangelii, Kościołowi i jego Pasterzom”. Ogromna praca duchowa, towarzysząca Millennium Chrztu, zakończyła się uroczystościami na Jasnej Górze 3 maja 1966 roku. W tym dniu zawierzono Matce Bożej nasz naród na kolejne 1000 lat. Bez tamtego Millennium trudno sobie wyobrazić następne ćwierć wieku polskiej historii: pontyfikat św. Jana Pawła II, wielki ruch „Solidarność” oraz odzyskaną w 1989 roku wolność.